Bilakah Peperangan Di Syria Akan Berakhir?

Tiada manusia yang memiliki nilai kemanusiaan dalam dirinya suka melihat kemusnahan dan kematian terus berlaku di bumi Syria. Konflik berdarah di bumi Syria yang sudah berlanjutan lebih dari lima tahun telah mengorbankan ratusan ribu nyawa dan sebahagian besar rakyat Syria kini hidup sebagai pelarian. Jika masyarakat luar yang hanya menyaksikan melalui media massa penderitaan dan kesengsaraan hidup yang sedang dialami oleh rakyat Syria sangat mengharapkan agar peperangan di Syria perlu dihentikan dengan segera, maka sudah tentu  rakyat Syria yang menghadapi sendiri kematian anggota keluarga, kemusnahan tempat tinggal, ketiadaan makanan dan sebagainya akibat peperangan, ingin sekali agar peperangan segera dihentikan.

Persoalannya adalah bagaimana ia harus dihentikan? Adakah dengan cara seperti yang diinginkan oleh kuasa-kuasa kuffar barat khususnya Amerika Syarikat, Eropah dan Rusia atau kebangkitan umat Islam Syria berakhir dengan kemenangan mereka menjatuhkan rejim Bashar Assad dan seterusnya membentuk semula Syria dengan sistem pentadbiran Islam? Hakikatnya, pertembungan antara perancangan barat dan aspirasi umat Islam Syria merupakan punca utama mengapa peperangan di Syria masih berlanjutan sehingga kini.

Apabila peperangan di Syria mula meletus akibat tindakan kejam yang dilakukan oleh rejim Bashar Assad untuk menghentikan kebangkitan umat Islam Syria sudah tidak dapat dikawal lagi oleh rejim Bashar Assad sendiri, maka negara-negara kuffar barat yang diketuai oleh Amerika Syarikat mula melakukan pelbagai percaturan politik dalam konflik di Syria. Kuasa-kuasa kuffar barat dengan sokongan dan bantuan daripada Arab Saudi, Qatar dan Turki telah cuba untuk mewujudkan kerajaan baharu bagi menggantikan rejim Bashar Assad. Satu bentuk percaturan yang telah berjaya dilakukan oleh kuffar barat ketika menghentikan gelombang Arab Spring di Tunisia, Libya dan Mesir.  Rejim lama dijatuhkan dan kemudian diangkat pemimpin boneka yang membawa dasar pemerintahan berdasarkan acuan kuasa-kuasa kuffar barat. Jika umat Islam Syria menerima acuan tersebut seperti mana yang telah dilakukan oleh umat Islam di Tunisia, Libya dan Mesir, nescaya peperangan di Syria sudah lama berakhir.

Rejim Bashar Assad hakikatnya sama sahaja dengan rejim-rejim yang lain seperti Hosni Mubarak, Gaddafi dan Ben Ali. Mereka akan dibuang oleh kuffar barat dengan mudah jika khidmat mereka sudah tidak diperlukan lagi. Namun disebabkan perancangan kuasa-kuasa kuffar barat untuk menamatkan kebangkitan umat Islam Syria tidak berjaya walaupun pelbagai percaturan politik yang turut dibantu oleh pemimpin Turki, Arab Saudi dan Qatar telah dilakukan, maka khidmat Bashar Assad bukan sahaja masih diperlukan oleh kuffar barat untuk menjayakan agenda mereka, tetapi juga khidmat Bashar Assad sangat diperlukan untuk menghalang usaha umat Islam Syria membentuk semula negara Syria dengan sistem pentadbiran Islam.

Keinginan umat Islam di Syria yang tinggi untuk membentuk semula Syria dengan sistem Islam dapat dilihat daripada kesungguhan mereka menolak segala perancangan dan percaturan yang dilakukan oleh kuffar barat. Perancangan kuasa-kuasa kuffar barat untuk membentuk kerajaan baharu bagi menggantikan rejim Bashar Assad melalui pelbagai siri rundingan seperti Rundingan Geneva I dan Geneva II telah menemui jalan buntu kerana ditolak oleh umat Islam Syria. Syrian National Council (SNC) dan Free Syrian Army (FSA) yang silih berganti diterajui oleh beberapa orang pemimpin yang cuba ditokohkan oleh kuffar barat bagi menerajui kerajaan baharu yang dirancang oleh mereka juga tidak dapat berbuat apa-apa kerana tidak mendapat sokongan yang kuat daripada umat Islam Syria. Umat Islam Syria menyedari bahawa SNC dan FSA hanyalah boneka yang digunakan untuk menjayakan perancangan kuasa-kuasa kuffar barat di Syria.

Oleh itu segala kesepakatan yang dicapai dalam beberapa rundingan khususnya dalam Rundingan Geneva I dan II yang diketuai oleh Amerika Syarikat tidak mempunyai sebarang makna kepada usaha untuk membentuk kerajaan baharu bagi menggantikan rejim Bashar Assad kerana tidak diiktiraf dan tidak dipedulikan oleh kumpulan-kumpulan mujahidin. Harus difahami bahawa, kumpulan-kumpulan mujahidin yang berperang menentang rejim Bashar Assad merupakan pihak utama yang mewakili aspirasi umat Islam Syria, bukannya SNC mahupun FSA. Oleh sebab itu, apabila SNC dan FSA telah gagal dipergunakan oleh kuasa-kuasa kuffar barat untuk membentuk kerajaan baharu bagi mengantikan rejim Bashar Assad, maka sekutu-sekutu kufar barat daripada kalangan negara umat Islam sendiri seperti Arab Saudi, Turki dan Qatar telah mengambil langkah menyalurkan bantuan kewangan dan persenjataan kepada beberapa kumpulan mujahidin. Langkah tersebut dilalukan dengan tujuan untuk mempengaruhi kumpulan-kumpulan mujahidin yang berperang menentang rejim Bashar Assad. Pengaruh yang cuba ditanamkan oleh Arab Saudi, Turki dan Qatar dalam beberapa kumpulan mujahidin bukan sahaja bertujuan untuk membina kekuatan dalam kumpulan mujahidin yang akan membawa percaturan mereka tetapi juga bertujuan untuk memecah belahkan fokus perjuangan kumpulan-kumpulan mujahidin.

Keadaan ini bukan sahaja telah menyebabkan kumpulan-kumpulan mujahidin terpaksa disibukkan dengan konflik dalaman sehingga membawa kepada proses reform dan regroup yang sangat kerap tetapi juga telah memberi ruang kepada rejim Bashar Assad untuk mengatur dan membentuk semula kekuatan tenteranya. Pada masa yang sama, kewujudan ISIS telah menyebabkan keadaan kumpulan-kumpulan mujahidin menjadi semakin tersepit. Sepanjang kewujudan ISIS dalam konflik di Syria, ia telah memberi banyak keuntungan kepada rejim Bashar Assad dan memberikan banyak masalah kepada kumpulan-kumpulan mujahidin yang menentang rejim Bashar Assad. Tindak-tanduk ISIS yang sangat teruja menayangkan kepada dunia sikap anarkis dan pembunuhan yang mereka lakukan ke atas orang awam, telah dimanfaatkan sepenuhnya oleh Bashar Assad dan Rusia untuk melakukan pengeboman secara besar-besaran di kawasan yang dikuasai oleh kumpulan-kumpuan mujahidin khususnya di Aleppo Timur. Ironinya, kawasan yang dikuasai ISIS di sempadan Syria-Iraq tidak menjadi sasaran pengeboman Rejim Bashar Assad dan Rusia.

Kejayaan strategi Arab Saudi, Turki dan Qatar menanamkan pengaruh dalam kumpulan-kumpulan mujahidin merupakan antara sebab Aleppo yang menjadi kubu kuat kumpulan-kumpulan mujahidin dapat ditawan oleh rejim Bashar Assad. Selain daripada pengeboman besar-besaran yang dilakukan oleh rejim Bashar Assad dan Rusia ke atas Aleppo, Operation Euphrates Shield yang direncanakan oleh Presiden Turki iaitu Erdogan telah membantu memudahkan rejim Bashar Assad menawan Aleppo. Hal ini demikian kerana, Operation Euphrates Shield telah menyebabkan pertahanan kumpulan-kumpulan mujahidin di Aleppo menjadi lemah ekoran kumpulan-kumpulan mujahidin yang dipengaruhi oleh Turki telah meninggalkan Aleppo untuk membantu pasukan tentera Turki dalam Operation Euphrates Shield bagi menentang ISIS dan Kurdis. Operasi ketenteraan yang dilancarkan oleh Presiden Erdorgan pada ketika rejim Bashar Assad sedang melancarkan operasi bagi menawan bandar Aleppo.

Harus difahami bahawa walaupun Aleppo telah ditawan oleh rejim Bashar Assad dan ramai tentera kumpulan-kumpulan mujahidin yang telah terkorban, namun ia bukanlah pengakhiran kepada kebangkitan umat Islam Syria, sebaliknya ia merupakan satu fasa baru dalam perjuangan menjatuhkan rejim Bashar Assad dan seterusnya membangunkan semula Syria dengan sistem pentadbiran Islam. Peristiwa kejatuhan Aleppo telah membuktikan bahawa umat Islam Syria sebenarnya sedang diperangi oleh kuasa-kuasa kuffar barat khususnya Amerika Syarikat, Rusia dan Eropah. Kuasa-kuasa kuffar barat akan melakukan apa sahaja termasuklah membantu rejim Bashar Assad melakukan pembunuhan besar-besaran dan memusnahkan harta benda bagi menghalang kebangkitan umat Islam. Selain itu, peristiwa kejatuhan Aleppo juga telah mendedahkan wajah sebenar pemimpin Turki, Arab Saudi dan Qatar yang sebenarnya merupakan tali barut kepada kuasa-kuasa kuffar barat.

Peperangan di Syria akan terus berlanjutan sehinggalah salah satu pihak berjaya mencapai kemenangan. Jika kuasa-kuasa kuffar barat yang dibantu oleh Turki, Arab Saudi dan Qatar berjaya menamatkan peperangan di Syria dengan membentuk kerajaan berdasarkan acuan mereka, ini bererti aspirasi umat Islam Syria untuk membangunkan semua Syria berdasarkan pemerintahan Islam gagal dikecapi. Bagi umat Islam yang berada di luar Syria termasuklah di Malaysia perlu menyedari bahawa kemenangan umat Islam Syria membangunkan semula Syria berdasarkan sistem pemerintahan Islam adalah merupakan kemenangan bagi seluruh umat Islam di seluruh dunia. Sebaliknya, jika kuasa-kuasa kuffar barat berjaya mengakhiri peperangan di Syria berdasarkan acuan mereka, maka ia bukan hanya merupakan kekalahan kepada umat Islam Syria, tetapi juga merupakan kekalahan kepada seluruh umat Islam di seluruh dunia.

Artikel Ini Diterbitkan Dalam Buletin Khairu Ummah Keluaran Jan 2017

Anda Mungkin Juga Meminati

1. Rundingan Geneva II : Apa Yang Perlu Di Fahami  

2. Apakah Perancangan Amerika di Syria selepas Kegagalan Rundingan Geneva II ? 

3. Kejatuhan Bandar Homs  

Adakah Trump Akan Memerangi Islam?

Kemenangan Donald Trump sebagai Presiden Amerika Syarikat yang ke-45 dalam pilihanraya Amerika baru-baru ini, telah menimbulkan keresahan kepada banyak pihak termasuklah kepada umat Islam di seluruh dunia. Ini kerana antara isu yang dibangkitkan oleh Trump semasa kempennya ialah akan melaksanakan dasar-dasar yang tidak mesra terhadap umat Islam. Trump semasa kempennya secara berterus-terang telah menunjukkan kebenciannya terhadap Islam dan umat Islam. Malah, semasa dalam proses menyediakan pasukan pentadbirannya, Trump telah mengumumkan akan melantik Leftenan Jeneral Bersara, Micheal Flynn sebagai Penasihat Keselamatan Kebangsaan. Micheal Flynn merupakan seorang yang anti-Islam menyatakan secara terus-terang bahawa Islam adalah political ideology seumpama Kanser.

Sebenarnya siapa pun yang menjadi Presiden Amerika, dasarnya keatas dunia Islam tetap sama iaitu menindas dan masuk campur dalam urusan umat Islam. Mungkin bezanya dengan Donald Trump dan Micheal Flynn dengan pentadbiran Obama ialah Trump dan Flynn menzahirkan secara terus-terang permusuhan mereka terhadap Islam dan umat Islam. Manakala Obama dan ahli politik Demokrat lebih menggunakan pendekatan secara tidak berterus-terang, tetapi matlamat yang mereka ingin capai sama sahaja dengan apa yang dilakukan oleh ahli politik daripada parti Republikan. Dalam isu Syria sebagai contoh, Obama menunjukkan sokongan kepada Bashar Assad akan tetapi tidak mengumumnya secara berterus-terang, sebaliknya Obama mengatakan bahawa Bashar sudah tidak mempunyai masa depan lagi di Syria dan tidak perlu lagi berunding dengannya. Namun tidak lama kemudian Obama menyatakan Bashar boleh berunding dengannya dan tidak ada halangan untuk menyertai pilihanraya di Syria. Adapun Trump, secara langsung menyatakan bahawa Amerika perlu memberikan  sokongan kepada Bashar kerana Bashar sangat efektif untuk untuk memerangi pengganas di Syria.

Selain itu, dalam pada Obama menyatakan penentangannya terhadap serangan udara Rusia keatas Syria, namun hakikatnya Obama bergantung kepada Rusia untuk melakukan serangan secara brutal terhadap Syria untuk menjayakan agenda Amerika di Syria. Tetapi sebaliknya Trump, secara terus-terang memuji Presiden Putin dalam menyelesaikan krisis di Syria. Berbeza pendekatan, tetapi menpunyai matlamat yang sama antara Demokrat dan Republikan, juga dapat dilihat apabila Obama terpilih menjadi Presiden Amerika Syarikat yang ke 44 menggantikan George W.Bush. Ketika itu masyarakat diseluruh dunia termasuklah ramai umat Islam yang menaruh harapan agar dasar Amerika Syarikat dibawah pentadbiran Obama akan berubah ke arah yang lebih baik. Ini kerana Obama mempunyai latarbelakang yang dekat dengan Islam dan umat Islam. Ayahnya berbangsa Kenya yang beragama Islam dan Obama sendiri telah membesar selama beberapa tahun di negara paling ramai umat Islam iaitu Indonesia. Disamping itu, sebaik sahaja menduduki Rumah Putih, antara perkara yang dilakukan oleh Obama ialah mengadakan lawatan ke Mesir dan memberikan ucapan panjang lebar di Universiti Al-Azhar Kaherah yang dimulakan dengan ucapan ‘assalaamu’alaikum’. Antara intipati ucapan Obama ketika itu ialah menyeru kearah membuka lembaran baru yang lebih baik mengenai hubungan diantara Amerika Syarikat dengan negara-negara Islam.

Namun hakikatnya, itu hanyalah ucapan yang penuh dengan penipuan daripada seorang pemimpin negara kafir harbi!. Apa yang pasti, dasar luar Amerika Syarikat terhadap dunia Islam tidak pernah berubah, tidak kira siapa pun yang akan menjadi Presiden. Perubahan yang ada hanyalah dari segi pendekatan atau strategi bagaimana dasar luar tersebut dijalankan. Dibawah pentadbiran Obama, tidak ada pengurangan terhadap bajet ketenteraan pun bahkan ianya meningkatkan lagi bajet tersebut sebanyak dua kali ganda. Obama tetap meneruskan legasi kempen pentadbiran Bush ‘ war on terror’ tetapi mengubah pendekatan atau strategi agar matlamat Amerika daripada kempen tersebut dapat dicapai dengan kos yang minimun dan tidak menimbulkan banyak masalah kepada kepentingan Amerika.

Antara strategi yang digunakan oleh pentadbiran Obama ialah meningkatkan serangan menggunakan drone. Semasa pentadbiran Bush, Amerika telah melancarkan serangan menggunakan drone keatas empat buah negara umat Islam iaitu Afghanistan, Iraq, Pakistan dan Yemen. Manakala dibawah pentadbiran Obama serangan menggunakan drone diperluaskan kepada tujuh buah negara umat Islam termasuklah Somalia, Libya dan terbaru Syria. Selain itu, pentadbiran Obama menggunakan pendekatan menggunakan pasukan ketenteraan daripada negara lain untuk menjayakan agenda Amerika Syarikat. Tentera Pakistan misalnya, digunakan untuk memerangi Taliban dan tentera negara-negara Afrika digunakan untuk memerangi kebangkitan umat Islam di Somalia. Amerika semasa dibawah pentadbiran Obama juga telah berjaya menghimpunkan tentera daripada negara-negara umat Islam sendiri  untuk menyerang umat Islam di Yaman.

Oleh itu, sebenarnya tiada kelainan yang akan berlaku dalam dasar Amerika dibawah pentadbiran Trump terhadap umat Islam dan dunia Islam. Yang mungkin akan berubah adalah pada pendekatan yang akan digunakan bagi menjayakan dasar Amerika terhadap umat Islam dan negara-negara Islam. Dasar Amerika yang suka menindas dan masuk campur dalam hal ehwal umat Islam akan tetap diteruskan oleh pentadbiran Trump sama seperti pentadbiran Obama dan presiden-presiden Amerika Syarikat sebelumnya. Ini adalah satu hakikat yang sangat penting untuk disedari oleh umat Islam, yang berbeza adalah dari segi pendekatan yang digunakan oleh setiap Presiden Amerika dalam menjalankan dasar-dasar Amerika terhadap umat Islam dan dunia Islam.

Artikel Ini telah diterbitkan dalam Buletin Khaira Ummah Keluaran Disember 2016

Anda Mungkin Juga Meminati :

1. Syrian Uprising : Pentingnya Political Concepts

2. Krisis Iraq : Matlamat dan Strategi Amerika Syarikat

3. GST Dan 1MDB : Apa Yang Rakyat Perlu Tahu