Walaupun sehingga kini rundingan secara jelas ke
arah pembentukan Kerajaan Perpaduan belum dilakukan antara pemerintah (BN) dan
pembangkang (PR). Namun, berdasarkan kemelut politik dan masalah ekonomi yang
sedang menimpa negara, hakikatnya tiada penyelesaian lain yang paling ideal
dalam sebuah negara Demokrasi seperti Malaysia untuk keluar daripada kemelut
tersebut melainkan pembentukan sebuah Kerajaan Perpaduan, di mana segala dasar
dan keputusan ditentukan secara konsensus antara BN dan PR.
Terlebih dahulu perlu difahami bahawa pembentukan
Kerajaan Perpaduan bukanlah struktur politik yang kekal, tetapi bersifat
sementara untuk menghadapi sesuatu krisis yang meruncing seperti krisis politik
dan ekonomi yang sedang menimpa negara pada ketika ini.
Jika BN atau PR menolak pembentukan Kerajaan
Perpaduan kerana ingin membentuk kerajaan pada Pilihanraya Umum yang akan
datang, sebenarnya mereka masing-masing harus menerima hakikat dan memahami
bahawa landskap politik negara sudah berubah. Landskap politik semasa
menunjukkan sudah sangat sukar lagi untuk satu pihak dapat mengalahkan satu
pihak lagi dengan kemenangan besar atau sekurang-kurangnya memperoleh
kemenangan ⅔ dalam Pilihanraya Umum bagi membentuk sebuah kerajaan yang
kuat.
Jika akhirnya kedua-dua pihak bersetuju untuk
membentuk Kerajaan Perpaduan, adakah ianya sesuatu yang realistik di Malaysia?
Sebelum itu, mari kita cuba teliti terlebih dahulu apakah antara
halangan-halangan yang dihadapi kearah merealisasikan Kerajaan Perpaduan di
Malaysia.
Pertama, perlunya penyertaan daripada semua
komponen parti BN dan PR. Ini merupakan halangan utama yang perlu diselesaikan
terlebih dahulu.
Umum mengetahui kekuatan
BN dan PR bukannya hanya terletak pada satu-satu parti tertentu sahaja tetapi
kekuatan lahir daripada perikatan atau pakatan yang dibentuk. Maka, jika
sebuah Kerajaan Perpaduan ingin dibentuk ianya mesti merangkumi kesemua
komponen parti, tidak boleh hanya melibatkan UMNO-PAS atau UMNO-PKR atau
UMNO-PAS-PKR sahaja. Ini kerana ianya sudah pasti akan memecahkan
perikatan/pakatan yang telah sedia dibentuk. Selain itu, pembentukan Kerajaan
Perpaduan yang hanya melibatkan parti-parti politik Malayu sahaja sudah pasti
akan menyebabkan kaum-kaum lain terutamanya kaum Cina, India dan kaum-kaum lain
yang terdapat di Sabah dan Sarawak akan merasa terancam dan perlu melakukan
sesuatu demi mempertahankan kepentingan kaum mereka. Akhirnya, timbul pula
masalah lain.
Mengharapkan penyertaan
kesemua parti untuk menyertai pembentukan Kerajaan Perpaduan juga sebenarnya
bukan mudah. Ini kerana, sikap kecurigaan yang sangat menebal antara kaum serta
konflik keagamaan yang semakin menjadi-jadi menyukarkan usaha tersebut,
ditambah lagi dengan pengalaman-pengalaman pahit antara parti seperti UMNO dan
PAS, dendam PKR dengan UMNO, pertelingkahan MCA dengan DAP dan lain-lain lagi.
Kedua, mengetepikan kepentingan politik dan
mengutamakan kepentingan nasional.
Secara keseluruhannya
parti-parti politik yang ada di Malaysia adalah parti yang berasaskan kaum dan
berkait rapat dengan anutan agama. Perjuangan terhadap kepentingan kaum dan
anutan agama merupakan sesuatu yang sangat penting bagi kebanyakkan parti
politik yang ada di Malaysia. Walaupun terdapat sesetengah parti cuba untuk lari
daripada identiti parti perkauman, namun sangat sukar untuk lari dari hakikat
tersebut. Oleh yang demikian, untuk memenuhi tuntutan mengetepikan kepentingan
politik bermakna harus mengetepikan teras utama perjuangan parti iaitu
kepentingan kaum. Pada masa yang sama, ianya sudah pasti tidak dapat lari
daripada kepentingan yang berkaitan dengan agama. Berdasarkan beberapa isu yang
perna ditimbulkan sebelum ini, seperti isu sekolah wawasan, isu keistimewaan
bumiputera dan terbaru isu kalimah Allah, jelas menunjukkan tidak mungkin
mereka sanggup untuk mengetepikan kepentingan masing-masing.
Ketiga, persetujuan pembahagian Jawatan
Menteri.
Oleh kerana secara
keseluruhannya parti politik yang ada di Malaysia adalah berasaskan kaum dan
bilangannya sangat banyak, maka ianya menjadikan politik di Malaysia menjadi
lebih kompleks berbanding dengan negara-negara lain. Ini kerana pertembungan
bukannya antara satu parti dengan parti yang lain, tetapi melibatkan
pertembungan sekumpulan parti dengan sekumpulan parti yang lain. Barisan
Nasional misalnya terdiri daripada 13 buah komponen parti yang mempunyai
kepentingan parti masing-masing. Maka, apabila Barisan Nasional menang dalam
pilihan raya umum yang lepas, perkara penting yang perlu diselesaikan ialah
pembahagian Jawatan Menteri dalam Kabinet. Jika Kerajaan Perpaduan dibentuk
dengan penyertaan 3 buah parti politik yang besar daripada Pakatan Rakyat,
pembahagian Jawatan Menteri dalam kabinet sudah pasti menjadi lebih sangat
rumit untuk diselesaikan. Masing-masing sudah pasti menuntut Portfolio yang
penting dan dapat memberikan manfaat kepada parti dalam jangka masa yang
panjang.
Keempat, perbezaan ideologi.
Perbezaan ideologi antara
parti politik yang ada di Malaysia juga menjadi cabaran yang sangat besar ke arah
pembentukan Kerajaan Perpaduan. Perbezaan ideologi ini menyebabkan pandangan
terhadap sesuatu perkara dilihat dari kaca mata yang berbeza.
Untuk mengatasi halang-halangan yang telah
disebutkan diatas, ianya memerlukan tahap kompromi dan sifat mengalah yang
begitu tinggi. Sekali pandang macam boleh dilepasi, namun apabila diukur
berdasarkan realiti semasa ianya merupakan halangan-halangan yang tidak
mungkin untuk dapat diatasi.
Anda Mungkin Juga Meminati:
No comments:
Post a Comment